Categories
In het nieuws

Artikel Libelle Ster award

Hieronder lees je het artikel uit Libelle 47. Stemmen kan via www.libelle.nl/ster

STerke vrouwen die hun Energie inzetten voor Resultaat. Dat zijn Libelle Sterren. Twaalf weken lang zet Libelle een STER in het zonnetje, die zich in coronatijd inzette voor anderen. Vanaf 12 november is het mogelijk om via libelle.nl/ster te stemmen op de vrouw die u ziet als de Libelle STER van 2020. De winnares ontvangt een speciaal ontworpen wisselster.

Deze week kandidaat 11: Pedagoge Nynke Zandhuis (26) bood in de coronatijd gratis online consults aan.

“Door het coronavirus werden alle kinderopvanglocaties in Nederland gedwongen hun deuren te sluiten. Als pedagoge werk ik veel voor de kinderopvang, en van het ene moment op het andere was ik mijn grootste opdrachtgever kwijt. Even raakte ik in paniek en begon ik om me heen te solliciteren, zelfs bij supermarkten. Ik kon toch niet zonder inkomsten? Toen ik hoorde dat er een uitkering kwam voor zelfstandig ondernemers, was ik gerustgesteld. Toch voelde ik me nog wel verschrikkelijk nutteloos, omdat ik niets kon doen. Toen ik bij mijn vriend in Zweden was, ben ik eens goed gaan nadenken over mijn volgende stap. Ik ben leidster bij scouting, onze meetings verliepen sinds de coronacrisis online. Dat ik niet echt contact kon leggen met de kinderen, vond ik moeilijk. We zagen elkaar wel via het scherm, maar ik kon niet echt peilen hoe ze zich voelden.

“Zelf kreeg ik ook veel energie van de gesprekken”

Dat gevoel moesten andere groepsleiders en docenten vast herkennen. Ik dacht: zou het niet leuk zijn als kinderen met mij een één-op-één moment hebben waarin ze even hun ei kwijt kunnen? Geen ingewikkelde therapie, maar gewoon contact met iemand anders dan hun ouders, die ze nu opeens dag en nacht om zich heen hebben. Ik bood mijn diensten aan op Facebook en al gauw waren er al tien kinderen met wie ik af en toe via het scherm een gesprek had. Ik merkte dat ze het fijn vonden om met mij te praten en kreeg dat ook terug van hun ouders. Vaak deed ik een spelletje met hen: knuffels verstoppen waarbij we elkaar volgden via de webcam. Het was een groot succes. Moeders vertelden me dat hun kind zelfs uitkeek naar de afspraak met mij. Zelf kreeg ik ook veel energie van de gesprekken. Ik voelde dat ik er weer toe deed en daar werd ik blij van. Het heeft niet alleen die kinderen, maar mij ook door deze moeilijke periode heen geholpen.”

Tekst Merel Brons | Fotografie Petronellanita | Visagie & styling Ronals Huisinga | Massimo Dutti (trui), Sisters point (rok)

Categories
corona Unynk

Onderprikkeling in Coronatijd

Waarom ik uren lang over Facebook struin terwijl ik duizend andere dingen te doen heb

Dit mooie huisje staat bij de ouders van mijn vriend in de tuin.

Ik voelde me moedeloos, chagrijnig, kreeg niks gedaan en vooral futloos. Buiten dat ik denk dat dat in enige mate inherent is aan deze tijd met zijn onzekerheid en angst, is er bij mij ook nog een andere oorzaak. Normaal onderneem ik veel en spreek ik veel af met vrienden. Buiten dat thuiswerken niet mijn ding is (een volgende keer meer hierover), heeft mijn brein dus veel prikkels nodig om me energiek te voelen. In deze tijd kan dat niet. 

Categories
In het nieuws

Artikel in de Telegraaf

Nynke: Corona geeft mij een schop onder mijn kont

Door LIZETTE VAN LOENEN

21 april 2020, 17:00 in VERHALEN ACHTER HET NIEUWS

Nynke Zandhuis (26) is pedagoog. Door de maatregelen om corona terug te dringen, is het bij haar stil op zakelijk gebied. Gelukkig krijgt ze financiële steun van de overheid en heeft ze nu tijd om haar bedrijf een nieuwe dimensie te geven. Vanuit Zweden, waar ze tot het einde van de lockdown in Nederland verblijft.

Categories
corona Unynk

Dankbaar

Vandaag voel ik me dankbaar. 

Zo, dat staat er. Dat is niet hoe ik me door deze hele periode heen voel. Ondanks dat ik eigenlijk weinig te klagen heb, heb ik ontzettend veel moodswings. Heel veel verschillende emoties gieren door mijn lijf, en dat allemaal tegelijkertijd of binnen een paar minuten. Te veel dingen met te veel verschillende gevoelens om hier even op een rijtje te zetten. Maar vandaag ben ik vooral dankbaar. 

Categories
Unynk

My first year as an entrepreneur

We celebrated the first birthday of my company Unynk last Tuesday! I’d like to bring you with me on the first year of my journey as an entrepreneur. Actually, I feel an obligation to do so. Because I hope to inspire more people to start doing what they really want to do. 

Categories
jobhunt

Employee opportunity

Written in 2017, while on the hunt for a job

Things I notice while I am on the hunt for the job that suits me:  

Categories
srilanka

Trying to carry the world

Hoping the wind will create some space in my head

When you try to carry the world, but it feels like it is so broken and messed up that you can only carry a couple of pieces. When you pick one up, you drop another. And you will have to walk over all the pieces you didn’t pick up to carry on following your path. But you can’t choose, because all the pieces feel equally important.

Written when I was living in Sri Lanka, in 2017

Categories
srilanka

Travel by trust

Written in 2017 while I was traveling in Sri Lanka

Some suitable Tuktuk Wisdom: ‘Come as a visitor, leave as a friend’.

People asked me to write a more positive blog this time. First of all; I never meant my other blogs to be negative. They describe my experiences (others might experience it different), and yes, my frustrations. But it’s one of the reasons why I love this country; it never fails to surprise me. This blog will start off with a negative story, but will end positive, I promise 😉

Categories
srilanka

The flipfloprulebook

throwback to my days in Frankfurt, where the flipfloprules were simple

Written when I was living in Sri Lanka, in 2017

Imagine you are in another country, with a culture so different from yours it’s hard to understand everything going on around you. Imagine you don’t speak the language and don’t have the same religion.

Imagine there is an enormous unwritten book of rules you have to figure out, things that are so normal to all the others, that they don’t even think about it. They’re used to their habits and don’t even notice that this is not a human thing but a cultural thing.

Categories
afgestudeerd

Afgestudeerd

Geschreven in 2017 na mijn afstuderen

“Zo, eindelijk klaar na 1.5 jaar afstuderen! Je zult wel blij zijn! Hoe voel je je nu?”

Goede vraag. “Hoe voel ik me niet?” Is bijna makkelijker te vertellen. Blij is in ieder geval geen goede omschrijving..

Ik heb meer van mezelf gevraagd dan ooit, en kan ook al niet omschrijven wat voor rare, nare, leerzame, confronterende, frustrerende en eindeloze tocht dit was. Laat staan dat ik kan omschrijven hoe ik me nu voel. Woorden schieten te kort.

Opgelucht, dat al het uitzichtloze gedoe eindelijk toch echt ten einde is.
Ongeloof, dat het zoveel heeft moeten kosten en dat ik het, hoewel het me vaker dan eens onmogelijk leek, toch geflikt heb.
Vervreemding, dat dit verhaal bij mij hoort en dat ik nu blijkbaar een werkende mevrouw moet worden.
Onwennig, dat ik mijzelf nu pedagoog mag noemen.
Verdriet, dat dit zo’n ongelofelijk gedoe heeft moeten zijn.
Frustratie, dat het schoolsysteem het zoveel mensen zo moeilijk maakt om hun hart te volgen.
Dankbaarheid, voor alle lieve mensen om me heen die altijd in me zijn blijven geloven, als de moed mij weer eens in de schoenveternetels zakte. Die me oppepten, me uit lieten razen, naar mijn gezeik hebben geluisterd, getroost hebben, oplossingen bedacht hebben, voor me gezorgd hebben en alles wat ik nog vergeet. Nu begin ik weer te janken, want zonder jullie was het echt een hel geweest. Dankbaar ook, dat jullie deze overwinning met me gevierd hebben.
Trots, dat ik het gehaald heb, ondanks alle tegenslag.

En zelfs dit alles beschrijft nog niet mijn volledige gevoel.

Ik zal nooit meer iemand gewoon feliciteren met afstuderen, zonder te beseffen wat dit betekent.

Nogmaals, bedankt. Ook dit is niet zomaar een ‘bedankt’ maar een hele betekenisvolle. Zonder jullie was ik nu geen pedagoog geweest. Dankzij jullie heb ik mijn eigen kracht weer terug gevonden. En durf ik te geloven dat ik een verschil kan maken. Ik weet misschien nog steeds niet wat ik later wil worden, maar ik weet wel wat ik wil brengen. Mensen, en vooral jonge mensen, hun eigen krachten laten ontdekken. Ik geloof erin dat deze passie en visie mij als een innerlijke kompas naar de juiste plaatsen zal brengen.

Fijn hoor, zo’n diploma
Maar vanaf nu door het leven zonder studentenOV en stufi. Wens me sterkte!